شاید تا حالا براتون پیش اومده باشه که.. که مثلا توی خیابون داشتید راه میرفتید و ماشین یا موتوری با سرعت میومده و نزدیک بوده با شما برخورد کنه و شما با یک تدبیر در کسر ثانیه حرکتی رو انجام دادید و از اتفاق جان بدر بردید.

حتما برای همگی ما حوادثی در حال رخ دادن بوده..چیزی بپره توی گلومون ..از جایی پرت بشیم یا ..یا ،ولی با یک حرکت معجزه آسا در چندصدم ثانیه خودمونو نجات دادیم.به این اتفاقها میگن "ناگهانی"

خیلی از ماها روزهای زیادیه ک افکار افسردگی آور داریم.افکاری شبیه به اینکه چطور فکر علاج واقعه ایی رو کنیم که هنوز نیفتاده!از مسئله ایی میترسیم و دلیلش رو نتونستین در خودمون ریشه یابی کنیم این اولین اشتباه و دومین اشتباه اینکه باهاش روبرو نمیشیم،انجامش رو به تعویق میندازیم چون فکر میکنیم مهارت مدیریت بحران رو نداریم و حتی اسمشو میزاریم بحران!

خواستم بگم عینه همون اتفاقهای ناگهانی خداوند مغز مارو طوری طراحی کرده ک در زمان لازم فرمان درست رو میده و بدنمون هم خیلی خوب به فرمان مغز عمل میکنه طوری ک بعد ماجرا ما از خودمون میپرسیم این من بودم؟و واقعا تموم شد؟!

البته اگر ما جلو جلو فشار روی مغزمون بیاریم و خودمونو اذیت کنیم ک حالا اگر فلان طور شد چکار کنم،توی سیستم خلقت خدا دخالت کردیم و فشار بیشتری ک به مغز اوردیم باعث میشه مغز نتونه در مواقع آنچنانی خودبخود تصمیم درست رو بگیره...پس رها کن..خودت رو از مخمصه افکار زیاد نجات بده تا هم روحت و هم جسمت نجات پیدا کنه.

فکر کن در اواسط اسفند کسی را که دوستش داری، ناگهان در میان کافه ای دنج پیدا کنی و با او یک فنجان چای بهار نارنج بنوشی...

یا روی صفحه تلفن همراهت چهره مادرت ظاهر شود و صدایش آرامت کند که: «کجایی مادر؟ غدا خوردی؟»...

زندگی همین است؛ دیدن یک فیلم خوب در سینما و ساعت ها بحث با کسانی که از جنس تو اند...

زندگی یعنی سفر...

یعنی بستن یک چمدان با ذوق...

یعنی کاسه آبی که پشت سرت می ریزند...

زندگی یعنی یک جمع دوستانه که بعد از سال ها به هم رسیده اند و انگار هنوز سرشارند از حس نوجوانی گم شده...

زندگی یعنی زنگ در را که می زنی پدرت در را باز کند و با آن چهره ی خسته اما مهربان , سلامت را جواب بگوید...

زندگی یعنی برادرت، خواهرت، صدایت کند تا برایت چیزی را تعریف کند که تا به حال به کسی نگفته...

زندگی یعنی وقتی به خانه بر می گردی یک نفر دیگر خانه باشد تا چای داغ را کنارش سر بکشی و به این فکر کنی که تا سال جدید فقط چند روز باقی مانده....

صدای پای بهار را می شنوی؟

"تصمیمهای درست از تجربیات میان و تجربیات از تصمیمهای غلط.."
(جیسون استاتهام)

تا حالا متوجه نشده بودم که این حرکتم یک عدد شیطونی به حساب میاد..دیروز ک متوجه شدم کلی خوشحال شدم که من هنوز دخترک کوچک درونم زنده هست،تا حالا دقت نکرده بودم ک من چرا گاهی تو خونه وقتی تنها هستم و دلم میگیره و دلم فرداد رو میخواد پا میشم میرم تو آشپزخونه و کابینتا رو باز میکنم و شیشه های حبوبات و قوطی خوراکیها و در یخچال رو و همین که میبینم یه چیزی داره تموم میشه یا کمه ..طوری چشمام برق میزنه ک انگار یه چیزی کشف کردم بعد زنگ میزنم به فرداد و کلی خوش و بش و میگم اون چیز تمون شده و بخره و لازم داریم، دیروز متوجه شدم درد من این نیست ک چی تو خونه لازمه..درد من اینه که دنبال بهونم تا صداشو بشنوم...
واای خدایا شکرت زندگی چقدر خوبه که هنوز اون دخترک زنده هست و داره در من وول میزنه.
فروهر عزیزم این شیطونی هاتو دوست دارم تو خیلی دختر بازیگوش و شیطونکی هستی..میدونم بکم دیگه دقت کنی چیزای بیشتری پیدا میکنی ..مطمئنم خودتو پیدا میکنی.

زنی سمت پلیس رفت و گفت:
"سرکار، آن مرد که در آن گوشه ایستاده، مرا آزار می دهد."
پلیس گفت:
"ولی خانم من مدتی است که او را زیر نظر دارم، او حتی به شما نگاه هم نکرده است."
زن گفت:
"آیا این آزار دهنده نیست؟!"
 
کتاب زن - اثر "اشو"

معنی معجزه رو وقتی میفهمی که؛ اس ام اس اشتباهی بفرستی اما fail بشه..

زندگی حتی وقتی انکارش می کنی ، حتی وقتی نادیده اش می گیری ، حتی وقتی نمی خواهی اش از تو قوی تر است . از هر چیز دیگری قوی تر است . آدم هایی که از بازداشتگاه های اجباری برگشته اند دوباره زاد و ولد کردند . مردان و زنانی که شکنجه دیده بودند ، که مرگ نزدیکانشان و سوخته شدن خانه هاشان را دیده بودند ، دوباره به دنبال اتوبوس ها دویدند ، به پیش بینی هواشناسی با دقت گوش کردند و دخترهایشان را شوهر دادند . باور کردنی نیست اما همین گونه است . زندگی از هر چیز دیگری قوی تر است . 

کتاب : من او را دوست داشتم
«گاوالدا»

قول داده بودم که بنویسم ..از کارهایی که خودم و فرداد انجام دادیم برای شناخت بیشتر هم در ازدواج این روزها فرصت کمه و لیست بلند بالای انجام نداده زیاد دارم اما دوربرم چیزهایی دیدم که ترجیح دادم یک پست اینجا بزارم بلکه بدرد بعضیا بخوره..تا بعد من بیام سرفرصت موارد خودم رو بنویسم.پست زیر حرفهای من نیست ..حرفهای یک روانشناس که از نظر من خوب هست در مورد چگونگی انتخاب شوهر برای خانومها..حتی اونایی هم که ازدواج کردن میتونن فکر کنن و ببینن کجا اشتباه کردن و متوجه بشن کم کاری از خودشون بوده و حداقل تو تصمیمهای دیگه زندگی تحقیق بیشتری بکنن.گردن دیگران نندازن کاستی های خودشون رو.

« شوهر عقل لازم داره.

روی حساب..روی قواعد آینده نگری و دراز مـــدت و اینکه این آدم شخصیتش چیه؟

اینکه این آدم از چه خانواده ایی داره میاد؟ 

اینکه این آدم اهداف آینده اش چی هستن؟

اینکه این آدم در حال حاضر ارزش هاش و رفتارش و گفتارش آیا به هم میخوره؟؟

اینکه این آدم آبرو و حیثیت خودش چقدر براش مهمه؟ و رفتار اجتماعیش چیه؟ و راجع بهش چی میگن مردم ؟؟ ، و تا حالا زندگیشو چه جوری انجام داده؟؟

با رابطه های دیگه ش چطور رفتار کرده؟

عقیده و دیدگاهش راجه به فرزند و زن و زندگی چیه؟عملاً نه به گفته ی خودش...عملاً...من چی میبینم؟رفتارش چیه؟

بعد:

در مورد پول، در مورد داشتن فرزند در مورد ابراز محبت..چه تیپ ادمیه؟

آیا پولش ماله خودشه؟؟یا این که کسیه که پولش در خدمت زن و خانوادشه؟

آیا بچه میخواد؟آیا میخواد به اون بچه سرویس بده یا فکر میکنه بچه ماله زن ،زنه باید بزرگ کنه و او قراره بره کار کنه و آزاد باشه؟؟

آیا من این مرد رو میخوام فرزندان من عینه این بشن؟؟

آیا من به دنیای امروز میخوام فرزندانی بدم که شخصیتشون عینه این مرد باشه؟ و مثله خانوادش؟..حاضرم اینکارو بکنم؟چون این مسئولیت منه به عنوان یه زن

و مهمتر از همه آیا نوعی که این مرد به من علاقه و عشق و یا محبت میده و با من رفتار میکنه اون چیزی ست که من همیشه میخواستم؟؟به من احساس خوبی در مورد خودم میده؟؟

و آیا در دراز مدت اگر هم گهگاهی اشتباه بکنه و رفتار درستی نکنه به خاطر اینکه اغلب مواقع رفتار درستی با من داره آیا میتونم ببخشمش؟

آیا کسیه که به ارزشهای من احترام میزاره؟؟عملاً..نه به گفته..به خواسته های من به احساسات من احترام میزاره؟

آیا کسیه که اگر من فردا روز یا همین امروز باهاش مشکلی در رابطه پیدا بکنم،حاضره با من بیاد سمینار،پیش مشاور،رو خودش کار بکنه یا کسی که میگه بابا این برای دیونه هاست من کمک لازم ندارم؟؟؟!

برای شوهر...اینا چیزایی که مهمه...آیا وقتی که دعوامون میشه میتونیم بشینیم باهم دیگه حلش کنیم؟؟

نه اینکه من چقدر به این طرف تمایل دارم ..جذب همیدگه میشیم ..دست منو میگیره من بیهوش میشم..خب؟؟اینا ماله شوهر نیست...اینا ماله دوست پسر..خیلیم خوبه..این لحظاتم همتون داشتید یا امید هست که داشته باشید

ولی با اون آدم نمیخوایید ازدواج کنید...چون اون حالتی که دوست پسر بهتون میده عقل در اون نیست

زمانی یک زن میتونه از نوعی از عقل استفاده کنه که توش سوالات بالا مطرح باشه و اون مردی که باهاش رابطه داره اون مرد این زن رو بیشتر بخواد تا این زن اون مرد رو.

زمانی ما عقلمون کار میکنه و اعتماد بنفسمون معتبره ؛که مرد رابطه مارو بیشتر میخواد بیشتر دنبالمونه..اون زمانه که ما حاضریم معامله گر بشیمو تا زمانی که اونی که میخواییم نیست "بله" نمیگیم.خیالمون راحته»

یعنی وقتی دلتون گیر کنه از مواضع خودتون پایین میایید ولی ته دلتون ناراحتید و خیالتون از اینده تون با این مرد راحت نیست.

این عملا خیلی مهمه و باید با کسی که میخواید ازدواج کنید حتما فرصت بدید زمانی رو حداقل سه ماه برای شناخت و حداکثر شش ماه..و روی حرفهای طرف مقابل نباید حساب کرد بلکه به رفتارش دقت کنید.کسی که شعار میده مطمئن باشید توی رفتاراش کاریی میکنه که متوجه تناقض حرفهاش با اعمالش خواهید شد.امیدوارم بدردتون بخوره...حتی بدرد خواهرِ شما آقای محترم.

"مردن چیزی نیست،....زندگی نکردن هولناک است."
(ویکتور هوگو)

در لحظه زندگی کن فروهر..این هم یک تلنگر..حواستو جمع خودت کن.به خودت احترام بزار،چیزهای بیشتری بخواه و بدون هرچقدر توقعت رو برطرف کنن خدا میتونه ازون بیشتر بهت بده،ظرفیت دست خداوند رو با ارزش خودت و ظرفیت دست بنده هاش مقایسه کن،دست کی میتونه پر تر باشه.دوست داشتنی بودن و ارزشت رو مشروط نکن به کوتاهی دیگران از وظایفشون.عشقم

"هر بار که تصور کرده ام معنای ژرف جهان را احساس می کنم، همیشه سادگی آن بود که منقلبم ساخت."
آلبرکامو
فلسفه پوچی
ترجمه محمد تقی غیاثی
انتشارات پیام